Dzisiaj 16 października obchodzimy Dzień Papieża Jana Pawła II.
Konkurs skierowany był do uczniów dowolnej klasy wszystkich typów szkół podstawowych i liceów ogólnokształcących. Zadaniem konkursu było wykonanie pracy plastycznej lub poetyckiej (wiersz) nawiązującej do postaci Jana Pawła II.
Niezmiernie miło nam poinformować o wynikach konkursu.
KATEGORIA PLASTYCZNA
Klasy I-IV:
I wyróżnienie – Nikodem Michalik kl. III, Kozły
II wyróżnienie – Kornelia Brzostek kl. III, Wólka Kozłowska
Klasy V-VIII:
I wyróżnienie – Aleksandra Oleszczuk kl. VII, Wólka Kozłowska
II wyróżnienie – Weronika Dzieńska kl.V, Wólka Kozłowska
Szkoły ponadpodstawowe:
I miejsce – Wiktoria Styś, lat 17
I wyróżnienie – Karolina Pióro, lat 15
KATEGORIA POEZJA
I miejsce – Wojciech Myśliwiec „Jan Paweł II”, Szkoła Podstawowa im. gen. J. H. Dąbrowskiego w Czarnej
wyróżnienie – Alicja Kozłowska „Twoje papieskie oblicze”, I LO PUL im. 111 Eskadry Myśliwskiej w Wołominie
wyróżnienie – Paweł Narożniak „O świętym z polskiej ziemi”, Zielonka
wyróżnienie – Miron Wołoszyn „Ojciec Święty”, Zielonka
wyróżnienie – Wojciech Goszczyński „Św. Jan Paweł II – według mnie”, Zielonka
wyróżnienie – Amelia Gołębiewska „Karol Wojtyła”, Zielonka
wyróżnienie – Lena Torbińska „Papież Jan Paweł II”, Szkoła Podstawowa im. Marynarki Wojennej RP w Wołominie
Wojciech Myśliwiec – Jan Paweł II
Wstąpił na ziemie jak każde dziecię.
Po łące biegał, do szkoły chodził
za piłką ganiał, ryby też łowił
jednak najbardziej co kochał na świecie
to z rodzicami do kościoła chodzić.
Uczył się pilnie greki , łaciny, matematyki oraz fizyki.
Jednak to teatr zawładnął duszą małego Karola Wojtyły.
Nie łatwe brzemię w sercu swym nosił, Bóg zabrał brata, matki już nie miał,
jednak Bóg Ojciec wyznaczał mu drogę po bólach i wielkich cierpieniach.
Kiedy w dorosłość wkroczył nasz Karol,
Kraków mu domem stał się kochanym,
lecz wkrótce wojna zmieniła wszystko,
a śmierć ojca nieopisane rany.
Bogu powierzył całe swe życie,
drogę kapłaństwa wybrał dla siebie,
został więc księdzem,
potem biskupem,
gromadził ludzi wokoło siebie.
Przyszedł październik roku pańskiego 1978,
konklawe było, wybór papieża,
Habemus Papa i kto tu zmierza.
Coś się zmieniło nie ma Karola,
na Jana Pawła imię swe zmienia.
Teraz on Piotra następcą zostaje,
cały świat cieszy się z tego papieża.
Mądrość i dobro to jego cecha,
swoją miłością obdarza każdego człowieka.
Wszystkich odwiedzić pragnie serdecznie:
lata, wędruje i pielgrzymuje.
Wszędzie tłum ludzi kocha papieża
i na jego cześć głośno wiwatuje.
Życie cierpienia kolejne niesie,
choroba ima się jedna za drugą.
Jan Paweł II krzyż jednak niesie,
podczas swej ziemskiej długiej podróży.
Nadszedł wtem kwiecień roku pańskiego 2005.
Wkracza nasz Karol do Domu Ojca,
świat cały łzy rzewnie leje.
Z góry on jednak już nami zarządza
i kolejne cuda ludziom sporządza.
Boży to człowiek, nie ma przypadku,
nie każdy przecież zostaje papieżem,
Święty on teraz kochany bratku,
razem z Chrystusem patrzy na Ciebie.
Nie ma większego w całej historii,
Polska jest dumna na wieki z niego.
Jest jak drogowskaz dla nas obecnych,
drogę wskazuje jak kroczyć po niej.
Choćby tak cząstkę z tego uronić,
żyłoby wszystkim się bardzo serdecznie.
Bogu dziękuję, że nam go zesłał,
tyle dobrego było przez niego.
Dziękuję Tobie Janie Pawle II
czuwaj nam z nieba i chroń od złego.
GALERIA WYRÓŻNIONYCH PRAC
UROCZYSTE WRĘCZENIE NAGRÓD
