23 października 2022 roku
W minioną niedzielę odbył się panel dyskusyjny, który finalizował kilkumiesięczny Festiwal Szkła. W rozmowie na temat kultury na peryferiach, wzięli udział znakomici goście:
1. Roman Czejarek – dziennikarz i prezenter 1 Programu Polskiego Radia, moderator dyskusji,
2. Agata Sobczak – dyrektor Muzeum Zofii i Wacława Nałkowskich w Wołominie,
3. Elżbieta Jabłońska – twórczyni neonu,
4. Aneta Duchnowska – koordynatorka historii mówionych w ramach Festiwalu (wywiady z byłymi pracownikami Huty, mieszkańcami Wołomina),
5. dr Mikołaj Lewicki – współautor książki wydanej przez NCK „Kultura na Peryferiach”,
6. Marta Rajchert – dyrektor MDK Wołomin
7. Anna Łazar – pomysłodawczyni Festiwalu.
Dotychczas w ramach Festiwalu Szkła odbyły się dwa szkolenia (prowadzący Adriana Kapała, Dominik Czapigo) dla osób zbierających historie mówione.
Na terenie obecnie działającej Huty wyświetliliśmy film Jaśminy Wójcik „Symfonia Fabryki Ursus” połączony z krótką dyskusją jego twórców:
Odbyła się również wystawa wokół prac H.A. Tomaszewskiego, Moniki Sosnowskiej, Zbigniewa Rogalskiego oraz Veacheslava Druty. Kuratorem wystawy była Monika Szewczyk dyr Galerii Arsenał w Białymstoku.
Sercem Festiwalu Szkła są rozmowy – historia mówiona osób związanych zawodowo z Hutą Szkła w Wołominie.
Płucami chcielibyśmy uczynić badanie archiwalne na temat historii huty, czy też hut wołomińskich. Huta obecnie działa jako Teremisil.
Tutaj najbardziej znane artykuł o historii.
a tu zebrana bibliografia
Huta Szkła Wołomin – Wikipedia, wolna encyklopedia
Punktem wyjścia są działania antyfestiwalowe, obliczone nie na masowy jednorazowy udział, nie na spektakularne eventy, a na wydarzenia, które odbywają się w długiej perspektywie, traktują mieszkańców i mieszkanki miasta podmiotowo, są ekologiczne, energooszczędne, a ich wartość budowana jest przez pogłębioną refleksję i budowanie oferty animującej społeczność lokalną, budowanie nowych pól komunikacji, nie zaś ofertę rozrywkową. Bardzo istotne jest też realne rozpoznanie pól władzy w sferze kultury, które ograniczają możliwości działania i zabierają energię lokalnym instytucjom.
W pierwszych edycjach istotne jest zbadanie tożsamości i historii tego miejsca. M. in postawienie sobie pytania o historię Huty Szkła i pamięć mieszkańców na jej temat. Dom Kultury powstał bowiem przy Hucie Szkła i działa jako „Szklarynka”. Nie tylko wybitne mieszkanki, takie jak Zofia Nałkowska budują opowieść o mieście, tworzy ją także historia przemysłu i miejsc pracy.
W programie mieliśmy m. in. zbieranie historii ustnej u byłych i obecnych pracowników Huty Szkła Wołomin i warsztaty metodologiczne przygotowujące do tego działania oraz odsłonięcie neonu autorstwa Elżbiety Jabłońskiej „Chcemy całego życia”, będącego cytatem z wystąpienia młodej Zofii Nałkowskiej na kongresie kobiet w Krakowie w 1907, gdzie upomniała się o prawa pracownic seksualnych i prawo do pełnego realizowania swojej seksualności przez kobiety.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Narodowego Centrum Kultury Kultura – Interwencje. Edycja 2022.
